با این نشانه های کلیدی قلب درد را با دردهای گوارشی اشتباه نگیرید

دردهای گوارشی ممکن است ناشی از اختلالات مختلفی مانند سوءهاضمه، سندرم روده تحریک‌پذیر، زخم معده یا بیماری‌های التهابی روده باشد، این دردها بیشتر به صورت دردهای شکمی یا احساس فشار و سوزش در معده تجربه می‌شوند و از طرفی، دردهای قلبی یا عوارض بیماری‌های قلبی اغلب به شکل درد یا فشار در ناحیه‌ی سینه که به گردن، شانه‌ها یا بازوها گسترش می‌یابد، نمایان می‌شوند و تفاوت عمده بین این دو نوع درد این است که دردهای قلبی با فعالیت جسمی تشدید می‌شوند و می‌توانند با علائمی مانند تنگی نفس، تعریق زیاد و سرگیجه همراه باشند، در حالی که دردهای گوارشی با غذا خوردن یا تغییرات غذایی مرتبط هستند.

به گزارش بهداشت نیوز، پیشگیری از دردهای گوارشی شامل تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی می‌شود، مصرف غذاهای سبک و کوچک، پرهیز از غذاهای چرب و تند، نوشیدن کافی آب، و اجتناب از مصرف الکل و کافئین از جمله راهکارهای مؤثر در کاهش این دردها است، همچنین کاهش استرس و اضطراب نیز نقش مهمی در پیشگیری از دردهای گوارشی دارد و از سوی دیگر، پیشگیری از بیماری‌های قلبی نیازمند سبک زندگی سالم شامل رژیم غذایی مناسب، فعالیت بدنی منظم، اجتناب از سیگار و مصرف مواد مخدر و کنترل فشار خون و کلسترول است.

عوامل خطر مرتبط با دردهای گوارشی شامل مصرف زیاد غذاهای ناسالم، استرس و اضطراب، کمبود خواب و مصرف داروهایی مانند ضدالتهاب‌های غیراستروئیدی است و افراد درگیر با این عوامل باید به تغییرات در سبک زندگی و رژیم غذایی خود دقت و از بروز دردهای گوارشی جلوگیری کنند، از سوی دیگر، عوامل خطر مرتبط با بیماری‌های قلبی شامل سن، جنسیت، تاریخچه خانوادگی، فشار خون بالا، دیابت، چاقی، و سبک زندگی ناسالم است و افراد با این عوامل خطر باید به معاینات پزشکی منظم توجه داشته و تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنند.

درمان دردهای گوارشی بستگی به علت ایجاد آن دارد، به عنوان مثال، درمان سوءهاضمه ممکن است شامل تغییرات در رژیم غذایی، مصرف آنتی‌اسیدها و داروهای ضداسید و مدیریت استرس باشد و در موارد شدیدتر مانند زخم معده، ممکن است نیاز به مصرف داروهای خاص یا حتی جراحی باشد، در مقابل درمان بیماری‌های قلبی بیشتر شامل مصرف داروهای خاص برای کنترل فشار خون و کلسترول، تغییرات در رژیم غذایی و افزایش فعالیت بدنی است و در موارد حادتر، ممکن است نیاز به جراحی قلبی یا آنژیوپلاستی باشد.

تشخیص دقیق دردهای گوارشی و بیماری‌های قلبی نیازمند معاینات پزشکی دقیق و انجام آزمایش‌های مختلف است، پزشکان ممکن است از آزمایش‌های خونی، آندوسکوپی و آزمایش‌های تصویربرداری مانند MRI و CT اسکن برای تشخیص دردهای گوارشی استفاده کنند و در مورد بیماری‌های قلبی، تست‌های قلبی مانند EKG، اکوکاردیوگرافی و آنژیوگرافی می‌توانند به تشخیص دقیق بیماری کمک کنند، تشخیص به موقع و صحیح این بیماری‌ها می‌تواند از بروز مشکلات جدی‌تر جلوگیری کند.

در چه صورتی برای دردهای گوارشی باید به پزشک مراجعه کنیم؟
محمد جعفری، فوق تخصص گوارش و کبد و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی با بیان اینکه به طور معمول تجربه درد، نشان دهنده وجود یک مشکل در بدن است، اظهار کرد: زمانی که افراد دردی مزمن را تجربه می‌کنند، باید به دنبال پیدا کردن علت درد باشند.

وی با بیان اینکه بسیاری اوقات دردهای ایجاد شده در بدن، دردهای گوارشی است، افزود: دردهای گوارشی به طور معمول علل نگران کننده ندارند و به بسیاری از بیماری‌های گوارشی، ناخوشی‌های گوارشی گفته می‌شود و آسیبی جدی در بدن وجود ندارد.

فوق تخصص گوارش و کبد و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی با بیان اینکه در صورت وجود عوامل خطر، دردهای گوارشی اهمیت بیشتری پیدا می‌کند، تصریح کرد: تجربه درد در شکم یا سر دل به صورت مزمن در افراد بالای ۴۵ سال باشد، دردی که در طول شب فرد را از خواب بیدار کند، تجربه درد با استفراغ‌های متعدد و کاهش وزن و دردهای همراه با دفع خون یا استفراغ خونی باشد، از جمله مواردی است که به عنوان عوامل خطر محسوب می‌شود و نیازمند توجهی جدی است.

درد ناشی از بیماری‌های قلبی با فعالیت بیشتر می‌شود و با استراحت بهبود می‌یابد
جعفری با بیان اینکه داشتن سابقه سرطان‌های معده یا روده در بت فوروارد افراد درجه یک فامیل در سنین پایین و احساس گیر کردن غذا هنگام قورت دادن از جمله دیگر عوامل خطر محسوب می‌شود، ادامه داد: در صورتی که افراد موارد ذکر شده را تجربه کنند، باید به متخصص داخلی یا گوارش مراجعه کنند.

وی با بیان اینکه اگر افراد احساس سنگینی در سر دل یا گرفتگی در قفسه سینه داشته باشند، ممکن است درگیر بیماری‌های قلبی شده باشند، گفت: به طور معمول دردهایی که مربوط به قلب باشد، با فعالیت بیشتر و با استراحت به تدریج بهتر می‌شود، اما شرایط دردهای گوارشی خلاف این موضوع است.

فوق تخصص گوارش و کبد و عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی با بیان اینکه به طور کلی درمان‌های ناخوشی‌های گوارشی در کشور وجود دارد و جای نگرانی نیست، اضافه کرد: دردهای قلبی ممکن است از ناحیه فک تحتانی تا ناحیه تحتانی شکم احساس شود و در صورتی که درد در این نواحی تجربه شود، افراد باید توسط پزشک معاینه شوند.

دردهای گوارشی و بیماری‌های قلبی می‌توانند به طور موقت کیفیت زندگی فرد را کاهش دهند، افراد با این مشکلات ممکن است احساس ناتوانی در انجام فعالیت‌های روزمره کنند و نیاز به مراقبت‌های خاص داشته باشند، ارتقای آگاهی عمومی درباره این بیماری‌ها و روش‌های پیشگیری از آن‌ها می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی افراد کمک کند و حمایت خانواده و جامعه نقش مهمی در مدیریت این بیماری‌ها دارد.

مدیریت استرس و اضطراب نیز نقش بسیار مهمی در پیشگیری از دردهای گوارشی و بیماری‌های قلبی دارد، تمرینات یوگا، مدیتیشن، تمرینات تنفسی و تکنیک‌های آرام‌سازی می‌توانند به کاهش استرس و بهبود سلامت عمومی کمک کنند، همچنین مشاوره روانشناسی نیز می‌تواند به افراد کمک کند تا با استرس‌ها و فشارهای روزمره بهتر کنار بیایند.

به طور کلی، مراجعه منظم به پزشک و انجام معاینات دوره‌ای می‌تواند به تشخیص و مدیریت به موقع این بیماری‌ها کمک کند، افراد باید به تغییرات در سلامتی خود دقت و در صورت بروز علائم نگران‌کننده، به پزشک مراجعه کنند، ایجاد سبک زندگی سالم و توجه به نیازهای بدن می‌تواند به پیشگیری از بسیاری از مشکلات گوارشی و قلبی و بهبود کیفیت زندگی افراد کمک کند.

منبع: ایمنا

با این راهکار هرگز دیابت نمی‌گیرید/ نکاتی برای حفظ سطح قند خون پایدار

صد آنلاین | اگرچه توصیه می‌شود که افراد مبتلا به دیابت مرتباً قند خون خود را ردیابی کنند، برای افراد سالم این کار الزامی نیست. اما نکات بیشتری وجود دارد که باید به آن‌ها توجه کرد.

به گزارش صد آنلاین، دیابت یک بیماری مزمن است که یا زمانی رخ می‌دهد که پانکراس (لوزالمعده) به اندازه کافی انسولین تولید نمی‌کند، یا زمانی که بدن قادر به استفاده صحیح از انسولین نیست. انسولین هورمونی است که به تنظیم سطح قند خون در بدن کمک می‌کند. بنابراین، اگر بدن به میزان کافی انسولین تولید نکند و یا نتواند آن را به طور مؤثری پردازش کند، سطح قند خون دچار نوسان می‌شود، که این موضوع برای افراد مبتلا به دیابت نگرانی ایجاد می‌کند. به همین دلیل، ردیابی منظم قند خون برای این بیماران حیاتی است.

اما این سؤال پیش می‌آید که آیا افراد سالم نیز باید مرتباً قند خون خود را کنترل کنند؟ نظر یک متخصص در این زمینه چیست؟

دکتر راهول چاودا، مشاور ارشد غدد درون‌ریز در بیمارستان فوق تخصصی یاشودا، کاوشامبی، می‌گوید: «برای اکثر افراد سالم، ردیابی منظم قند خون ضروری نیست.» با این حال، برخی افراد مانند افرادی که سابقه خانوادگی دیابت دارند، سبک زندگی کم‌تحرک دارند یا نگرانی‌های متابولیکی دارند، ممکن است از نظارت دوره‌ای قند خون برای شناسایی زودهنگام خطرات بالقوه بهره‌مند شوند.

ردیابی قند خون همچنین ممکن است نشان دهد که بدن شما چگونه به غذاها و فعالیت‌های مختلف واکنش نشان می‌دهد، که این می‌تواند در نهایت به بهبود سلامت متابولیک کمک کند. علاوه بر این، این کار می‌تواند به افراد کمک کند تا انتخاب‌های آگاهانه‌تری در رژیم غذایی خود داشته باشند، زمان‌بندی وعده‌های غذایی خود را بهینه کنند و از افزایش ناگهانی یا افت شدید قند خون جلوگیری کنند، دکتر چاودا اضافه می‌کند.

همچنین طبق گزارش مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌های ایالات متحده آمریکا (CDC)، انجام آزمایش‌های منظم قند خون می‌تواند به شناسایی پیش‌دیابت کمک کند، که با تغییرات سبک زندگی قابل برگشت است.

دکتر چاودا توصیه می‌کند: «اگر کسی متوجه ناهنجاری‌های مداوم شد، باید برای ارزیابی بیشتر، از جمله آزمایش هموگلوبین A1c یا تست تحمل گلوکز خوراکی، به یک متخصص سلامت مراجعه کند.»

هر چند وقت یک بار افراد سالم باید قند خون خود را اندازه‌گیری کنند؟

برای افرادی که دیابت ندارند یا عوامل خطرزا در آن‌ها وجود ندارد، بررسی‌های مکرر قند خون معمولاً غیرضروری است. با این حال، افرادی که به دنبال بهینه‌سازی سلامت متابولیک خود هستند، می‌توانند به بت فوروارد صورت گاه‌به‌گاه، مثلاً پس از وعده‌های غذایی پُر کربوهیدرات یا دوره‌های عدم فعالیت، قند خون خود را بررسی کنند تا بفهمند بدن‌شان چگونه واکنش نشان می‌دهد. اگر نگرانی‌هایی در مورد سلامت متابولیک وجود دارد، پزشک ممکن است غربالگری‌های ساختارمندتری را توصیه کند.

نکاتی برای حفظ سطح قند خون پایدار

دکتر چاودا پیشنهاد می‌کند: خوردن یک رژیم غذایی متعادل که سرشار از فیبر، پروتئین‌های کم‌چرب و چربی‌های سالم باشد، همراه با فعالیت بدنی منظم. او می‌گوید: «اولویت دادن به غذاهای کامل و فرآوری‌نشده، مدیریت استرس، هیدراته ماندن و داشتن خواب با کیفیت نیز به سلامت متابولیک کمک می‌کند.» او تأکید می‌کند که برای بیشتر افراد، این عادت‌های سبک زندگی بیشتر از نظارت مکرر قند خون سودمند هستند./ انتخاب

کمبود این ویتامین باعث سفید شدن موها می‌شود

یک متخصص پوست، مو و زیبایی می‌گوید: کمبود ویتامین‌ها، مواد معدنی و ریزمغذی‌ها می‌تواند باعث ضعیف شدن رنگدانه‌های مو و درنتیجه سفید شدن موها شود. نکته مهمی که خیلی از مردم نمی‌دانند.

به گزارش بهداشت نیوز سفید شدن موها بخشی از روند طبیعی بدن هر فرد است، اما در برخی افراد این اتفاق زودتر از حد انتظار رخ می‌دهد. در کنار عوامل ژنتیکی، گاهی کمبود برخی ویتامین‌ها، ریزمغذی‌ها و مواد معدنی هم می‌تواند باعث سفید شدن موها شود. موضوعی که خیلی از مردم درباره آن آگاهی ندارند و به همین دلیل خیلی راحت تسلیم سفیدی موها می‌شوند.

البته غیر از تغذیه و ژنتیک، عوامل دیگری هم در سفید شدن زودرس موها نقش دارند. مثل استرس و اضطراب، افسردگی، کم‌خوابی، سیگار کشیدن و ... . اما این گزارش درباره نقش ویتامین‌ها در سفیدی موها است.

ارتباط بین رنگدانه‌های مو و ویتامین‌ها
اما کمبود ویتامین چطور می‌تواند باعث سفید شدن موها می‌شود؟ چه ارتباطی بین رنگدانه‌های مو و ویتامین‌ها وجود دارد؟ کدام ویتامین‌ها و مواد معدنی جلوی سفید شدن موها را می‌گیرد؟ موضوع این است که مو حاوی رنگدانه‌هایی به نام ملانین است و کاهش تولید ملانین منجر به سفیدی موها می‌شود. ملانین، رنگدانه‌هایی است که توسط سلول‌های ملانوسیت تولید می‌شود و مسئول رنگ پوست، مو و چشم‌ها است. تولید ملانین تحت تأثیر برخی ویتامین‌ها و چیزهای دیگر قرار دارد. در این گزارش درباره ویتامین‌هایی که به تقویت ملانین کمک می‌کنند و اگر در بدن کم باشند، احتمال سفیدی موها افزایش می‌یابد، صحبت می‌کنیم.

ویتامین‌های گروه B: اکثر ویتامین‌هایی که کمبود آنها در سفیدی مو نقش دارد، جزء دسته ویتامین‌های گروه B هستند؛ ویتامین B۵، ویتامین B۶، ویتامین B۹ یا همان اسید فولیک، ویتامین B۱۲ و ... . این دسته از ویتامین‌ها فرایند تولید ملانین را سرعت می‌بخشند و به همین دلیل تاثیر فوق العاده این ویتامین‌ها در جلوگیری از سفیدی مو را نمی‌توان دست کم گرفت.

ویتامین D: ویتامین D نقش مهمی در سلامت فولیکول‌های مو دارد و کمبود آن می‌تواند با سفیدی زودرس و ریزش مو همراه باشد. این ویتامین با تنظیم عملکرد بت فوروارد سلول‌های ملانوسیت (تولیدکننده رنگ‌دانه) در رنگ‌دانه‌سازی مو تأثیر دارد. منابع خوب ویتامین D شامل نور خورشید، ماهی‌های چرب، زرده تخم‌مرغ و شیر غنی‌شده است.

ویتامین E: این ویتامین به عنوان یک آنتی‌اکسیدان قوی، از فولیکول‌های مو در برابر آسیب‌های محیطی محافظت می‌کند و کمبود آن باعث کاهش عملکرد سلول‌های تولیدکننده ملانین می‌شود.

کلسیم: کلسیم فقط برای استحکام استخوان‌ها و تقویت عضلات نیست. وقتی میزان این ماده معدنی در بدن کاهش پیدا کند، موها سریع‌تر از آن چیزی که فکرش را کنید، سفید می‌شوند. کلسیم هم در لبنیات و سبزیجات به وفور وجود دارد.

آهن: آهن یک ماده معدنی مهم است که برای اکسیژن‌رسانی به فولیکول‌های مو ضروری است. کمبود آهن می‌تواند باعث نازک شدن، ریزش و کاهش تولید ملانین در مو شود. این ماده در گوشت قرمز، اسفناج، حبوبات و آجیل یافت می‌شود.

روی (Zinc): روی یا زینک هم یک ماده معدنی است که نقش مهمی در رشد و تقویت مو دارد و کمبود آن می‌تواند منجر به ضعیف شدن فولیکول‌های مو و کاهش تولید ملانین شود. این ماده در مواد غذایی مانند گوشت، تخم‌مرغ، لبنیات و دانه‌ها وجود دارد.

مس: مس هم یک ماده معدنی ضروری برای تولید ملانین است. کمبود مس می‌تواند باعث کاهش رنگ‌دانه مو و سفیدی زودرس شود. این ماده معدنی در مواد غذایی مانند جگر، آجیل، دانه‌ها، عدس و شکلات تلخ یافت می‌شود.

خیلی از افراد از این موضوع خبر ندارند که سفید شدن موها را می‌توان سال‌ها به تعویق انداخت. مگر آن که ژنتیک باشد. همچنین خیلی‌ها نمی‌دانند که سفیدی موها با اصلاح سبک زندگی به خصوص تغذیه قابل برگشت است. توجه به تامین ویتامین‌ها بخشی از تغذیه است. ما باید بدانیم کدام ویتامین‌ها به سلامت و حفظ رنگ طبیعی موها کمک می‌کند و کمبود کدام یک از آنها می‌تواند منجر به سفیدی موها شود.

کیانا فرهی، متخصص پوست، مو و زیبایی در این باره می‌گوید: کمبود ویتامین‌ها، مواد معدنی و ریزمغذی‌ها می‌تواند باعث ضعیف شدن ملانین یا رنگدانه‌های مو و درنتیجه سفید شدن موها شود. نکته مهمی که خیلی از مردم نمی‌دانند.

به گفته فرهی، کمبود ویتامین‌ها و ریزمغذی‌هایی مثل ویتامین D، آهن، سلنیوم و زینک باعث ضعیف شدن رنگانه ها می‌شوند و راه را برای سفید شدن موها باز می‌کند. در این میان مکمل‌ها می‌توانند منجر به جوان ماندن رنگدانه‌ها شوند، یا کمک کنند تا رنگ اصلی موها دوباره برگردد.

این متخصص پوست و مو می‌گوید: الان یک سری تحقیقاتی صورت گرفته و یک سری مکمل‌ها در حال ورود به بازار هستند.در کارخانه‌های ایرانی هم در حال تولید هستند. این مکمل‌ها می‌توانند در سطح سلول‌ها فعالیت کنند و آن ساختار سلولی را جوان نگه دارند. اگر نتایج این تحقیقات بعد از چند سال خوب باشد و جواب بدهد، نوید خیلی خوبی است که از پیر شدن رنگدانه‌های موها جلوگیری می‌کند.

او تاکید می‌کند: حتی اگر این مکمل‌ها که در مرحله تحقیق هستند، در بازار نباشند، رفع کمبود ویتامین‌ها تحت نظر پزشک می‌تواند باعث درمان سفیدی مو شود. افرادی که کمبود ویتامین D، آهن، سلنیوم، زینک و از این قبیل دارند، خیلی خوب به درمان جواب می‌دهند.

به گفته فرهی، با برطرف شدن کمبود این ویتامین‌ها حجم، شفافیت، جنس و رنگ موها یک دفعه به طرز چشمگیری متفاوت می‌شوند. این مکمل‌ها روی رنگ پوست هم خیلی موثر است. یعنی کیفیت پوست و مو در مدت کوتاهی تغییر می‌کند.

منبع: ایسنا

اگر مرتب بین ساعت ۲ تا ۴ صبح از خواب بیدار می‌شوید به این مشکلات دچار شده اید

به گزارش بهداشت نیوز، بدن ما در طول شب مراحل مختلفی را طی می‌کند و بیدار شدن بین ساعت ۲ تا ۴ صبح می‌تواند با فرآیندهای خاصی در بدن مرتبط باشد. برخی محققان باور دارند که این پدیده می‌تواند به مشکلاتی مانند اختلالات هورمونی، مشکلات گوارشی، یا حتی اختلالات روانی اشاره داشته باشد. همچنین، اختلالات خواب (Sleep Disorders) می‌توانند در این بازه زمانی بیشتر نمایان شوند. در ادامه، 10 دلیل جالب و علمی درباره بیدار شدن بین ساعت ۲ تا ۴ صبح آورده شده است.

۱- افزایش سطح هورمون استرس در بدن
در این بازه زمانی، سطح کورتیزول (Cortisol) که به عنوان هورمون استرس شناخته می‌شود، ممکن است افزایش یابد. اگر فردی دچار اضطراب مزمن باشد، بدنش در حالت هشدار باقی می‌ماند و این می‌تواند باعث بیدار شدن‌های مکرر در شب شود. افرادی که دچار اضطراب (Anxiety) یا افسردگی (Depression) هستند، معمولاً در این ساعات از خواب می‌پرند و به سختی می‌توانند دوباره بخوابند.

۲- تأثیر مشکلات قلبی و نوسانات فشار خون بر خواب
عملکرد سیستم قلبی‌عروقی (Cardiovascular System) در طول شب تغییر می‌کند و اگر فردی دچار مشکلات قلبی باشد، ممکن است بین ساعت ۲ تا ۴ صبح از خواب بیدار شود. نوسانات فشار خون (Blood Pressure Fluctuations) و تغییر در ریتم قلب (Heart Rhythm) می‌توانند باعث بیداری‌های مکرر شوند.

افرادی که دچار فشار خون بالا (Hypertension) هستند، اغلب هنگام خواب افزایش فشار خون را تجربه می‌کنند که می‌تواند منجر به خواب سبک و ناآرام شود. تپش قلب (Palpitations) یا احساس ضربان نامنظم نیز می‌تواند فرد را از خواب بیدار کند، به خصوص اگر ناشی از آریتمی قلبی (Arrhythmia) باشد.

آپنه خواب (Sleep Apnea) که با کاهش اکسیژن‌رسانی به مغز همراه است، می‌تواند فشار مضاعفی بر قلب وارد کند و باعث بیدار شدن‌های شبانه شود. استرس و اضطراب نیز می‌توانند سیستم عصبی سمپاتیک را بیش از حد فعال کرده و فشار خون را افزایش دهند.

رژیم غذایی نامناسب، مصرف الکل یا کافئین (Caffeine) پیش از خواب، ممکن است این علائم را تشدید کند. اگر بیدار شدن‌های شبانه با درد قفسه سینه، تنگی نفس یا سرگیجه همراه باشد، باید جدی گرفته شده و توسط پزشک بررسی شود. بررسی الکتروکاردیوگرام (ECG) و نظارت بر فشار خون در طول شب می‌تواند به شناسایی علت این مشکل کمک کند.

۳- افت قند خون و نیاز بدن به تنظیم انرژی
کاهش سطح گلوکز (Glucose) در شب یکی از دلایلی است که می‌تواند باعث بیدار شدن افراد بین ساعت ۲ تا ۴ صبح شود. بدن برای حفظ تعادل انرژی، هورمون آدرنالین (Adrenaline) ترشح می‌کند که می‌تواند فرد را از خواب بیدار کند. این مشکل بیشتر در افرادی که دچار دیابت (Diabetes) یا افت قند خون (Hypoglycemia) هستند، دیده می‌شود. اگر قبل از خواب مواد غذایی نامناسبی مصرف کنید، احتمال دارد در نیمه‌شب احساس گرسنگی یا ضعف کنید.

۴- تغییرات در ریتم شبانه‌روزی بدن
ریتم شبانه‌روزی (Circadian Rhythm) نقش مهمی در تنظیم خواب دارد و هر گونه اختلال در آن می‌تواند باعث بیدار شدن در ساعات مشخصی از شب شود. عواملی مانند کار در شیفت شب (Night Shift Work)، استرس بیش از حد و استفاده از نور آبی دستگاه‌های دیجیتال قبل از خواب، می‌توانند ساعت زیستی بدن را مختل کنند. اگر مغز در این ساعات تصور کند که زمان بیداری فرا رسیده، می‌تواند باعث بی‌خوابی (Insomnia) شود.

۵- تأثیر مشکلات گوارشی و ریفلاکس معده
مشکلات گوارشی مانند ریفلاکس اسید معده (Gastroesophageal Reflux – GERD) می‌توانند دلیل دیگری برای بیدار شدن‌های شبانه باشند. زمانی که فرد دراز می‌کشد، اسید معده ممکن است به مری بازگردد و باعث ناراحتی شود. این وضعیت باعث احساس سوزش در قفسه سینه و بیدار شدن از خواب می‌شود. مصرف غذاهای سنگین و چرب قبل از خواب می‌تواند این مشکل را تشدید کند.

۶- کمبود منیزیم و اختلال در آرامش عضلات
منیزیم یکی از مهم‌ترین مواد معدنی برای تنظیم خواب است، زیرا نقش کلیدی در آرامش عضلات و کاهش استرس ایفا می‌کند. کمبود این ماده باعث تحریک‌پذیری اعصاب و عضلات می‌شود که می‌تواند فرد را از خواب بیدار کند. اگر فردی مرتباً بین ساعت ۲ تا ۴ صبح از خواب بیدار می‌شود، ممکن است به دلیل سطح پایین منیزیم در بدن باشد.

این کمبود می‌تواند باعث گرفتگی عضلات (Muscle Cramps)، بی‌قراری و حتی پرش‌های عضلانی شبانه (Nocturnal Muscle Twitching) شود. مواد غذایی مانند مغزها، دانه‌ها، سبزیجات برگ سبز و شکلات تلخ حاوی منیزیم هستند. اگر فردی این مواد را در رژیم غذایی خود نداشته باشد، ممکن است بدنش نتواند بت فوروارد به درستی وارد مرحله خواب عمیق شود.

همچنین، استرس مزمن باعث کاهش سطح منیزیم در بدن می‌شود که می‌تواند به بی‌خوابی و بیدار شدن‌های مکرر منجر شود. در برخی موارد، مصرف مکمل‌های منیزیم می‌تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند. اما قبل از مصرف هر نوع مکمل، بهتر است با پزشک مشورت شود.

۷- دمای نامناسب محیط خواب و تأثیر آن بر کیفیت خواب
دمای اتاق تأثیر مستقیمی بر کیفیت خواب دارد و اگر اتاق بیش از حد گرم یا سرد باشد، ممکن است فرد بین ساعت ۲ تا ۴ صبح بیدار شود. بدن هنگام خواب دمای خود را کاهش می‌دهد تا فرآیند ترمیم و استراحت را بهینه کند. اگر محیط خیلی گرم باشد، بدن قادر نخواهد بود دمای مناسب برای خواب عمیق را حفظ کند. برعکس، اگر دمای اتاق بیش از حد پایین باشد، ممکن است باعث لرزیدن و اختلال در خواب شود.

محققان پیشنهاد می‌کنند که دمای ایده‌آل اتاق خواب بین ۱۸ تا ۲۲ درجه سانتی‌گراد (64-72°F) باشد. استفاده از لباس خواب مناسب، تنظیم دمای اتاق و تهویه مناسب می‌تواند به خواب بهتر کمک کند. اگر بدن برای تنظیم دما انرژی بیشتری مصرف کند، ممکن است در میانه شب از خواب بیدار شوید. همچنین، استفاده از لحاف‌های سنگین می‌تواند به برخی افراد حس امنیت و آرامش بیشتری بدهد. این موضوع به ویژه برای افرادی که دچار اضطراب شبانه (Nighttime Anxiety) هستند، اهمیت دارد.

۸- تأثیر اختلالات تیروئید بر خواب شبانه
عملکرد غده تیروئید می‌تواند به طور مستقیم بر چرخه خواب تأثیر بگذارد. پرکاری تیروئید (Hyperthyroidism) می‌تواند باعث افزایش ضربان قلب، تعریق شبانه و احساس گرما شود که همگی منجر به بیدار شدن در نیمه‌شب می‌شوند. برعکس، کم‌کاری تیروئید (Hypothyroidism) ممکن است باعث خستگی مفرط و خواب‌آلودگی مداوم شود اما در عین حال، فرد را در نیمه‌شب از خواب بیدار کند.

تغییرات در سطح هورمون تیروکسین (Thyroxine – T4) و تری‌یدوتیرونین (Triiodothyronine – T3) می‌تواند باعث بی‌قراری ذهنی و جسمی در شب شود. افرادی که بدون دلیل مشخصی از خواب بیدار می‌شوند و همراه با آن دچار اضطراب، تپش قلب یا تغییرات وزن ناگهانی هستند، بهتر است سطح هورمون‌های تیروئید خود را بررسی کنند. یکی دیگر از نشانه‌های اختلالات تیروئید، تعریق شبانه بیش از حد (Excessive Night Sweats) است که خواب را مختل می‌کند.

رژیم غذایی مناسب و مدیریت استرس می‌تواند در تنظیم عملکرد تیروئید نقش مهمی داشته باشد. همچنین، آزمایش خون ساده می‌تواند مشخص کند که آیا عملکرد تیروئید عامل اصلی این اختلال خواب است یا خیر.

۹- اثرات جانبی مصرف داروهای خاص
برخی از داروها می‌توانند باعث بیدار شدن بین ساعت ۲ تا ۴ صبح شوند، زیرا بر عملکرد مغز و بدن در حین خواب تأثیر می‌گذارند. داروهای ضدافسردگی مانند SSRIها (Selective Serotonin Reuptake Inhibitors) می‌توانند در برخی افراد باعث خواب‌های سبک و بیدار شدن‌های مکرر شوند. همچنین، داروهای فشار خون (Blood Pressure Medications) ممکن است سطح الکترولیت‌های بدن را تغییر دهند که به بی‌خوابی و بیدار شدن‌های شبانه منجر می‌شود.

برخی از مسکن‌ها و ضدالتهاب‌ها نیز ممکن است بر سیستم عصبی تأثیر گذاشته و باعث خواب منقطع (Fragmented Sleep) شوند. از سوی دیگر، داروهای ادرارآور (Diuretics) که برای فشار خون بالا یا مشکلات کلیوی تجویز می‌شوند، ممکن است باعث نیاز به دفع ادرار در نیمه‌شب شوند. اگر فردی اخیراً داروی جدیدی مصرف کرده و دچار بیدار شدن‌های شبانه شده است، بهتر است این موضوع را با پزشک خود مطرح کند. گاهی اوقات تغییر زمان مصرف دارو یا جایگزینی آن با دارویی دیگر می‌تواند مشکل را حل کند.

۱۰- تأثیر آلودگی صوتی و نویزهای محیطی
حتی زمانی که به نظر می‌رسد محیط ساکت است، آلودگی صوتی می‌تواند به طور نامحسوس بر کیفیت خواب تأثیر بگذارد. صداهای ناگهانی مانند عبور خودروها، پرواز هواپیماها، صدای حیوانات یا حتی خرناس شریک زندگی ممکن است باعث بیدار شدن بین ساعت ۲ تا ۴ صبح شود. مغز در طول خواب همچنان به پردازش صداها ادامه می‌دهد و اگر یک صدای غیرمنتظره به اندازه کافی بلند باشد، می‌تواند فرد را از خواب بیدار کند.

نویز سفید (White Noise) یا صداهای طبیعت مانند صدای باران یا موج دریا می‌توانند به کاهش اثرات این نویزها کمک کنند. برخی افراد با گوش دادن به موسیقی آرامش‌بخش قبل از خواب می‌توانند مغز خود را برای خواب عمیق آماده کنند. همچنین، استفاده از پرده‌های ضخیم یا پنجره‌های دوجداره می‌تواند آلودگی صوتی را کاهش دهد.

قرار دادن گوشی‌های مخصوص خواب یا هدفون‌های ضد نویز نیز می‌تواند به بهبود کیفیت خواب کمک کند. توجه به این نکته که کیفیت خواب به اندازه مدت زمان خواب مهم است، می‌تواند راهی برای یافتن علت بیدار شدن‌های مکرر باشد.

منبع: یک پزشک

خوردن غذا در این ظروف قاتل خاموش قلب شماست!

صد آنلاین | مواد شیمیایی که اغلب در غذاهای بسته‌بندی‌شده در ظروف پلاستیکی وجود دارند با طیف وسیعی از مشکلات سلامت ازجمله سرطان و آسیب‌های تولید مثلی ارتباط دارند

به گزارش صد آنلاین، بنابر مطالعات جدید، خوردن غذای گرم آماده و بسته‌بندی‌شده در ظروف پلاستیکی ممکن است احتمال نارسایی احتقانی قلب را به میزان قابل توجهی افزایش دهد. محققان گمان می‌کنند که دلیل آن را شناسایی کرده‌اند: تغییرات در میکروبیوم روده باعث التهاب می‌شود و به سیستم گردش خون آسیب می‌رسانند.

محققان چینی با این تحقیق دوقسمتی که از طریق مقایسه با مطالعات همتا بررسی شد، شواهد قبلی درباره خطرات مصرف غذا در ظروف پلاستیکی را تایید کردند. آنها از رویکردی دو قسمتی استفاده کردند؛ از یک‌سو میزان مصرف غذا در ظرف‌های پلاستیکی در میان بیش از سه هزار نفر در چین و ازسوی دیگر، احتمال بیماری قلبی در آنها بررسی شد. سپس در مطالعه‌ای موازی موش‌ها را در معرض ترکیبات پلاستیک موجود در آبی قرار دادند که آن را جوشانده و در ظروف پلاستیکی بیرون‌بر ریخته بودند.

گاردین به نقل از نویسندگان این مقاله می‌نویسد: «داده‌ها نشان می‌دهد که میان قرار گرفتن مکرر در معرض پلاستیک‌ و افزایش خطر نارسایی احتقانی قلب ارتباط قابل توجهی وجود دارد.» پلاستیک حاوی حدود ۲۰ هزار ماده شیمیایی است و بسیاری از آنها، مانند پی‌بی‌ای، فتالات‌ها و پی‌اف‌ای‌اس، سلامت را تهدید می‌کنند. این مواد شیمیایی اغلب در بسته‌بندی‌های غذایی یافت می‌شوند و با طیف وسیعی از مشکلات سلامت ازجمله سرطان و آسیب‌های تولید مثلی ارتباط دارند.

محققان در این مقاله نوع مواد شیمیایی خاصی را که از پلاستیک نشت می‌کنند مشخص نکردند، اما بر ارتباط ترکیبات معمول پلاستیک و بیماری‌های قلبی و همچنین ارتباط تاییدشده میکروبیوم روده و بیماری‌های قلبی تاکید کردند.

آنها آب جوش را یک، پنج و ۱۵ دقیقه در ظرف قرار دادند، زیرا وقتی محتویات داغی را داخل ظرفی می‌ریزیم مواد شیمیایی آن با نرخ‌های بسیار بالاتری نشت می‌کنند. این مطالعه تحقیقات قبلی را تایید می‌کند که می‌گوید در حرارت مایکروویو ظرف‌های پلاستیکی در هر سانتی‌متر مربع تا ۴.۲ میلیون ذره میکروپلاستیک نشتی دارند.

محققان به موش‌ها چندین ماه آب آلوده به شیرابه پلاستیک (leachate، مواد شیمیایی ناشی از تجزیه پلاستیک) دادند و سپس میکروبیوم روده و متابولیت‌های موجود در مدفوع آنها را تحلیل کردند و به نتایج قابل توجهی رسیدند. به گفته آنها، «مصرف این شیرابه‌ها بر ترکیب جمعیت میکروبی (میکروبیوتای) روده تاثیر می‌گذارند و سوحت‌وساز سلولی این بت فوروارد میکروب‌ها، به‌خصوص آنهایی را که با التهاب و استرس اکسیداتیو مرتبط‌اند، تغییر می‌دهد.»

در این مطالعه توصیه‌ای برای مصرف‌کنندگان ارائه نشد، اما حامیان بهداشت عمومی می‌گویند که از استفاده از مایکروویو، ریختن غذای داغ در ظرف پلاستیکی و داغ کردن هر چیزی در ظرف پلاستیکی پرهیز کنید و به جای آن از ظروف شیشه‌ای، چوبی و استیل ضد زنگ استفاده کنید./ سلامت نیوز