نیروهای اشغالگر در جنوب سوریه برای اولین بار پس از تهاجم رژیم صهیونیستی به خاک این کشور در پی سقوط نظام بشار اسد، مورد تیراندازی قرار گرفتند که «مقاومت سوریه» مسؤولیت آن را برعهده گرفت.
به گزارش مشرق، رادیو ارتش اشغالگر گزارش داد: افراد مسلح به سمت نیروهای اسرائیلی در حومه قنیطره تیراندازی کردند.
خبرنگار رادیو ارتش اسرائیل گفت: این اولین بار است که پس از ۲ ماه پرسه زدن آزادانه در سوریه، به سمت نیروهای ما شلیک میشود.
وی افزود: هنوز خیلی زود است که بگوییم آیا این آغاز مقاومت مسلحانه در برابر فعالیتهای ارتش اشغالگر در سوریه است، اما این حادثه قطعاً باید بسیار نگران کننده باشد.
طبق گزارش روزنامه لبنانی الاخبار، پس از آن، «مقاومت سوریه» در بیانیهای منتسب به آن، آغاز عملیات خود علیه «دشمن اسرائیلی در کنار عملیاتش علیه گروهکهای تروریستی الجولانی» را اعلام و سایت اصلی بت فوروارد خاطرنشان کرد که برای اولین بار ارتش اشغالگر اسرائیل در حومه قنیطره را هدف قرار داد و آن را مجبور به «بازگشت و عقبنشینی» کرد.
مقاومت سوریه همچنین تاکید کرد: اجازه نمیدهیم اسرائیل سرزمین ما را اشغال کند و ما با کمینهای دقیق و حملات غافلگیرانه مراقب شما و گروههای الجولانی خواهیم بود.
به ادعای گروهی از ناظران مهار شورش در سوریه بستر را برای همصدایی تهران و مسکو هموار کرد. همین گزینه موجب شد تا شام به میدانی برای آزمون دیپلماتیک دو کشور تبدیل شود؛ آزمونی که تعاملات دو بازیگر را به دو فصل تقسیم کرد، فصل پیش از حمله روسیه به اوکراین که در آن بازه زمانی مسکو با تلآویو همصدا شد و در عین حال روابط نزدیکی با تهران نیز تعریف کرد. در قاب فصل دوم که بعد از جنگ در اوکراین کلید خورد، کرملین همه مهرههای خود را در زمین تهران چیده و تلاش دارد تا به واسطه هم صدایی با ایران جبهه مشترک در برابر غرب تعریف کند.
به گزارش اقتصادنیوز، به ادعای ناظران، ژوئیه 2015، (شهید) قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران، به مسکو سفر کرد تا درباره طرح اضطراری درباره سوریه که کنترل 80 درصد از خاک آن در اختیار شورشیان قرار داشت، با مقامهای کرملین رایزنی داشته باشد.
روسیه در آن بازه زمانی در انعقاد توافق هستهای ایران در سال 2015، معروف به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) کمک کرده بود. سفر (شهید) سلیمانی که سه ماه بعد رسانهای شد، آغازگر تحول یک دههای روابط روسیه و ایران، از همکاری تاکتیکی در سوریه تا مشارکت در سال جاری قلمداد میشود؛ رخدادی که در ژانویه 2025 با امضای توافقنامه مشارکت استراتژیک بین دو کشور به اوج خود رسید.
این عبارات بخشی از یادداشت فارن افرز است؛ یادداشتی که اقتصادنیوز آن را در سه بخش ترجمه کرده، بخش نخست در ادامه آمده است.
اهرم تهران و روسیه برای خنثی کردن جبهه غرب
مداخله روسیه در سوریه، مسکو را واداشت تا موازنهای ظریف و در عین حال حساسی بین ایران و اسرائیل تعریف کند؛ دو بازیگری که مسکو با آنها روابط دیپلماتیک نسبتاً سازندهای دارد. کرملین ضمن هماهنگی عملیات نظامی با ایران، کانالهای دیپلماتیک خود را با اسرائیل حفظ کرد و حتی برای محدود کردن (ادعایی) قدرت ایران در سوریه خیز برداشت.
اما حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲، در کنار رویارویی اسرائیل با حماس، ایران و حزبالله، این توازن را برهم زد، در این میان وابستگی فزاینده مسکو به فناوری نظامی ایران، این کشور را به تهران نزدیکتر کرد. یک دهه پس از سفر (شهید) سلیمانی، ایران و روسیه روابط بیسابقهای برقرار کردهاند که امروز به واسطه تحریمها و انزوا در جهان و همچنین جنگ در اوکراین برجستهتر شده است. روسیه که زمانی معمار توافق برای محدود کردن برنامه هستهای ایران بود، به یک عامل بالقوه برای پیشرفت هستهای تهران تبدیل شده است.
تغییر معادلات خاورمیانه، حملات اسرائیل به مواضع حماس و حزبالله، سقوط دولت بشار اسد و سه ساله شدن جنگ در سوریه موجب شد تا تهران و مسکو روابط نزدیکی تعریف کنند. همکاری نظامی با ایران برای روسیه حیاتی شده است و توسعه برنامه هستهای ایران با کمک روسیه به سرعت در حال تبدیل شدن به قویترین اهرم فشار ایران علیه اسرائیل و غرب است.
برای ایالات متحده و اسرائیل، این رابطه جدید خطر ظهور محور تأثیرگذار ضد غربی را به دنبال دارد. با این همه توسل به کمپین «فشار حداکثری» علیه ایران، برای بسیاری از اعضای کابینه ترامپ در اولویت قرار دارد و همین گزاره ممکن است ایران را به روسیه نزدیکتر کند.
در عوض، ایالات متحده باید در قاب یک مانور دیپلماتیک ظریف مشارکت داشته باشد؛ جلوگیری از تغییر دکترین هستهای ایران بدون اینکه تهران در آغوش مسکو جای بگیرد. در این میان سوریه به عنوان میدانی برای آزمون حیاتی جهت همکاری نظامی ایران و روسیه بود.
مسکو و تهران با وجود نداشتن تعهدات دفاعی رسمی یا تجربه عملیات مشترک قبلی، چارچوبهای جامعی را برای هماهنگی نظامی و دیپلماتیک ایجاد کردند که با دخالت نظامی روسیه در سوریه در پاییز ۲۰۱۵ آغاز شد.
سوریه؛ میدانی برای آزمایش تعامل تهران و مسکو
عملیاتهای یکپارچه هوایی و زمینی روسیه و ایران به دولت بشار اسد اجازه داد تا به طور موقت مناطق کلیدی را بازپس گرفته و عملاً زمینه را برای بقای دولت سوریه به مدت یک دهه هموار کند. این مکانیسمهای هماهنگی آزمایششده در نبرد با گسترش همکاریهای نظامی روسیه با ایران پس از حمله به اوکراین، مفید خواهند بود.
کانالهای همکاری موجود، مانند ساختارهای فرماندهی یکپارچه، پروتکلهای اشتراک اطلاعات و کانالهای تدارکاتی ساخته شده در سوریه علیه اوکراین مورد استفاده قرار گرفتند. روسیه همچنین برای حمایت مستقیم نظامی به ویژه در زمینه فناوری هواپیماهای بدون سرنشین و تولید مشترک دفاعی به ایران متوسل شد.
روسیه به موازات همکاری نظامی خود با ایران، روابط دیپلماتیک دقیقی با اسرائیل برقرار کرد. آنچه که به عنوان یک کانال منازعه زدایی برای جلوگیری از درگیریهای نظامی سهوی در سوریه ایجاد شد، به دیپلماسی فعال بین بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل و ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه تبدیل شد و به ادعای ناظران به واسطه ده جلسه در سطح بالا با تمرکز بر حمایت روسیه از اسد و مخالفت با قدرت ایران در سوریه بین سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۵ مورد ارزیابی قرار گرفت.
پوتین با محدود کردن حضور ایران در سوریه، به ویژه در بلندیهای جولان، نزدیک به اسرائیل موافقت کرد. در مقابل، نتانیاهو به نیروهای اسد اجازه داد به بلندیهای جولان بازگردند و حملات اسرائیل در سوریه را محدود کند تا از بیثباتی بیشتر جلوگیری شود.
نتانیاهو از روابط خود با روسیه به نفع منافع داخلیاش فرصتسازی کرد و از تعامل نزدیک خود با پوتین در مبارزات انتخاباتی ۲۰۱۹ خود برای نشان دادن اعتبارش به عنوان یک بازیگر زیرک در صحنه جهانی بهره برد. در همین حال، اسرائیل برنامههای خود را از طریق «کمپین بین جنگها» دنبال کرد که هدف آن جلوگیری از ایجاد زیرساختهای سایت اصلی بت فوروارد نظامی دائمی توسط ایران در سوریه و ایجاد اختلال در مسیرهای تدارکاتی ایران به حزبالله از طریق عملیاتهای مخفیانه و حملات هوایی بود.
قبل از حمله گسترده به اوکراین در سال ۲۰۲۲، روسیه برای حفظ روابط خود با اسرائیل و ایران در حالی که منافع متضادی داشتند، تلاش میکرد تا مشکل حفظ تعادل منطقهایاش را آشکار کند. از یک سو، مسکو چشم خود را بر عملیات اسرائیل علیه ایران و متحدان غیردولتی آن در سوریه بست.
به ادعای ناظران، براساس دادههای اطلاعاتی در واتس اپ که اخیراً توسط گروه شورشی حیات تحریرالشام (HTS) در دمشق ضبط شده، در این میان تلاشهایی شده تا میان کرملین و یوسی کوهن، رئیس وقت موساد در اواخر سال ۲۰۱۹ رایزنیهای محرمانهای در باب منافع دو طرف انجام شود.
در این میان، سوریه با ایران برای حفظ بشار اسد در قدرت همصدا بود و به طور مخفیانه مستقیماً حزبالله را مسلح میکرد. بر اساس اطلاعات اسراییل، بیش از ۷۰ درصد تسلیحات حزبالله که در لبنان تصرف شده، ساخت روسیه بوده و مستقیماً از طریق پایگاه دریایی روسیه در طرطوس در سوریه تأمین میشود.
با این همه، حمله ۲۰۲۲ به اوکراین پویایی در سوریه را تغییر داد و باعث شد استراتژی کرملین زیر بار تناقضاتش سقوط کند، روسیه شاید میتوانست روابط خود را با هر دو بازیگر در راستای اهداف مورد بازنگری قرار دهد.
اقتصادنیوز: به ادعای گروهی از ناظران مهار شورش در سوریه بستر را برای همصدایی تهران و مسکو هموار کرد. همین گزینه موجب شد تا شام به میدانی برای آزمون دیپلماتیک دو کشور تبدیل شود؛ آزمونی که تعاملات دو بازیگر را به دو فصل تقسیم کرد، فصل پیش از حمله روسیه به اوکراین که در آن بازه زمانی مسکو با تلآویو همصدا شد و در عین حال روابط نزدیکی با تهران نیز تعریف کرد. در قاب فصل دوم که بعد از جنگ در اوکراین کلید خورد، کرملین همه مهرههای خود را در زمین تهران چیده و تلاش دارد تا به واسطه هم صدایی با ایران جبهه مشترک در برابر غرب تعریف کند.
به گزارش اقتصادنیوز، به ادعای ناظران، ژوئیه 2015، (شهید) قاسم سلیمانی، فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران، به مسکو سفر کرد تا درباره طرح اضطراری درباره سوریه که کنترل 80 درصد از خاک آن در اختیار شورشیان قرار داشت، با مقامهای کرملین رایزنی داشته باشد.
روسیه در آن بازه زمانی در انعقاد توافق هستهای ایران در سال 2015، معروف به برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) کمک کرده بود. سفر (شهید) سلیمانی که سه ماه بعد رسانهای شد، آغازگر تحول یک دههای روابط روسیه و ایران، از همکاری تاکتیکی در سوریه تا مشارکت در سال جاری قلمداد میشود؛ رخدادی که در ژانویه 2025 با امضای توافقنامه مشارکت استراتژیک بین دو کشور به اوج خود رسید.
این عبارات بخشی از یادداشت فارن افرز است؛ یادداشتی که اقتصادنیوز آن را در سه بخش ترجمه کرده، بخش نخست در ادامه آمده است.
مداخله روسیه در سوریه، مسکو را واداشت تا موازنهای ظریف و در عین حال حساسی بین ایران و اسرائیل تعریف کند؛ دو بازیگری که مسکو با آنها روابط دیپلماتیک نسبتاً سازندهای دارد. کرملین ضمن هماهنگی عملیات نظامی با ایران، کانالهای دیپلماتیک خود را با اسرائیل حفظ کرد و حتی برای محدود کردن (ادعایی) قدرت ایران در سوریه خیز برداشت.
اما حمله روسیه به اوکراین در سال ۲۰۲۲، در کنار رویارویی اسرائیل با حماس، ایران و حزبالله، این توازن را برهم زد، در این میان وابستگی فزاینده مسکو به فناوری نظامی ایران، این کشور را به تهران نزدیکتر کرد. یک دهه پس از سفر (شهید) سلیمانی، ایران و روسیه روابط بیسابقهای برقرار کردهاند که امروز به واسطه تحریمها و انزوا در جهان و همچنین جنگ در اوکراین برجستهتر شده است. روسیه که زمانی معمار توافق برای محدود کردن برنامه هستهای ایران بود، به یک عامل بالقوه برای پیشرفت هستهای تهران تبدیل شده است.
تغییر معادلات خاورمیانه، حملات اسرائیل به مواضع حماس و حزبالله، سقوط دولت بشار اسد و سه ساله شدن جنگ در سوریه موجب شد تا تهران و مسکو روابط نزدیکی تعریف کنند. همکاری نظامی با ایران برای روسیه حیاتی شده است و توسعه برنامه هستهای ایران با کمک روسیه به سرعت در حال تبدیل شدن به قویترین اهرم فشار ایران علیه اسرائیل و غرب است.
برای ایالات متحده و اسرائیل، این رابطه جدید خطر ظهور محور تأثیرگذار ضد غربی را به دنبال دارد. با این همه توسل به کمپین «فشار حداکثری» علیه ایران، برای بسیاری از اعضای کابینه ترامپ در اولویت قرار دارد و همین گزاره ممکن است ایران را به روسیه نزدیکتر کند.
در عوض، ایالات متحده باید در قاب یک مانور دیپلماتیک ظریف مشارکت داشته باشد؛ جلوگیری از تغییر دکترین هستهای ایران بدون اینکه تهران در آغوش مسکو جای بگیرد. در این میان سوریه به عنوان میدانی برای آزمون حیاتی جهت همکاری نظامی ایران و روسیه بود.
مسکو و تهران با وجود نداشتن تعهدات دفاعی رسمی یا تجربه عملیات مشترک قبلی، چارچوبهای جامعی را برای هماهنگی نظامی و دیپلماتیک ایجاد کردند که با دخالت نظامی روسیه در سوریه در پاییز ۲۰۱۵ آغاز شد.
سوریه؛ میدانی برای آزمایش تعامل تهران و مسکو
عملیاتهای یکپارچه هوایی و زمینی روسیه و ایران به دولت بشار اسد اجازه داد تا به طور موقت مناطق کلیدی را بازپس گرفته و عملاً زمینه را برای بقای دولت سوریه به مدت یک دهه هموار کند. این مکانیسمهای هماهنگی آزمایششده در نبرد با گسترش همکاریهای نظامی روسیه با ایران پس از حمله به اوکراین، مفید خواهند بود.
کانالهای همکاری موجود، مانند ساختارهای فرماندهی یکپارچه، پروتکلهای اشتراک اطلاعات و کانالهای تدارکاتی ساخته شده در سوریه علیه اوکراین مورد استفاده قرار گرفتند. روسیه همچنین برای حمایت مستقیم نظامی به ویژه در زمینه فناوری هواپیماهای بدون سرنشین و تولید مشترک دفاعی به ایران متوسل شد.
روسیه به موازات همکاری نظامی خود با ایران، روابط دیپلماتیک دقیقی با اسرائیل برقرار کرد. آنچه که به عنوان یک کانال منازعه زدایی برای جلوگیری از درگیریهای نظامی سهوی در سوریه ایجاد شد، به دیپلماسی فعال بین بنیامین نتانیاهو، نخستوزیر اسرائیل و ولادیمیر پوتین، رئیسجمهور روسیه تبدیل شد و به ادعای ناظران به واسطه ده جلسه در سطح بالا با تمرکز بر حمایت روسیه از اسد و مخالفت با قدرت ایران در سوریه بین سالهای ۲۰۱۵ و ۲۰۱۵ مورد ارزیابی قرار گرفت.
پوتین با محدود کردن حضور ایران در سوریه، به ویژه در بلندیهای جولان، نزدیک به اسرائیل موافقت کرد. در مقابل، نتانیاهو به نیروهای اسد اجازه داد به بلندیهای جولان بازگردند و حملات اسرائیل در سوریه را محدود کند تا از بیثباتی بیشتر جلوگیری شود.
نتانیاهو از روابط خود با روسیه به نفع منافع داخلیاش فرصتسازی کرد و از تعامل نزدیک خود با پوتین در مبارزات انتخاباتی ۲۰۱۹ خود برای نشان دادن اعتبارش به عنوان یک بازیگر زیرک در سایت اصلی بت فوروارد صحنه جهانی بهره برد. در همین حال، اسرائیل برنامههای خود را از طریق «کمپین بین جنگها» دنبال کرد که هدف آن جلوگیری از ایجاد زیرساختهای نظامی دائمی توسط ایران در سوریه و ایجاد اختلال در مسیرهای تدارکاتی ایران به حزبالله از طریق عملیاتهای مخفیانه و حملات هوایی بود.
قبل از حمله گسترده به اوکراین در سال ۲۰۲۲، روسیه برای حفظ روابط خود با اسرائیل و ایران در حالی که منافع متضادی داشتند، تلاش میکرد تا مشکل حفظ تعادل منطقهایاش را آشکار کند. از یک سو، مسکو چشم خود را بر عملیات اسرائیل علیه ایران و متحدان غیردولتی آن در سوریه بست.
به ادعای ناظران، براساس دادههای اطلاعاتی در واتس اپ که اخیراً توسط گروه شورشی حیات تحریرالشام (HTS) در دمشق ضبط شده، در این میان تلاشهایی شده تا میان کرملین و یوسی کوهن، رئیس وقت موساد در اواخر سال ۲۰۱۹ رایزنیهای محرمانهای در باب منافع دو طرف انجام شود.
در این میان، سوریه با ایران برای حفظ بشار اسد در قدرت همصدا بود و به طور مخفیانه مستقیماً حزبالله را مسلح میکرد. بر اساس اطلاعات اسراییل، بیش از ۷۰ درصد تسلیحات حزبالله که در لبنان تصرف شده، ساخت روسیه بوده و مستقیماً از طریق پایگاه دریایی روسیه در طرطوس در سوریه تأمین میشود.
با این همه، حمله ۲۰۲۲ به اوکراین پویایی در سوریه را تغییر داد و باعث شد استراتژی کرملین زیر بار تناقضاتش سقوط کند، روسیه شاید میتوانست روابط خود را با هر دو بازیگر در راستای اهداف مورد بازنگری قرار دهد.
معاون دبیرکل جنبش جهاد اسلامی فلسطین در گفتگو با شبکه الجزیره تاکید کرد: مقاومت از طریق میانجیها و واسطههای خود اطلاع داده است «اربیل یهود» اسیر اسرائیلی زنده است.
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، معاون دبیرکل جنبش جهاد اسلامی فلسطین در گفتگویی اختصاصی با شبکه الجزیره تاکید کرد: مقاومت از طریق میانجی ها و واسطههای خود اطلاع داده است «اربیل یهود» اسیر اسرائیلی زنده است.
محمد الهندی تصریح کرد: برای سلب هرگونه بهانه از اشغالگران، ما با هر چیزی که میانجی ها و واسطه ها در این خصوص توافق کنند، ما نیز موافقت خواهیم کرد.
وی گفت: ما موافقیم «اربیل یهود» قبل از شنبه آینده در ازای آزادی 30 اسیر فلسطینی، آزاد شود. اسرائیل اکنون در تلاش است تا توافق آتشبس را مختل کند و باید اجازه میداد که فلسطینیها به شمال بازگردند. این رژیم تلاش دارد تا توافق آتشبس را مختل کند.
معاون دبیر کل جنبش جهاد اسلامی فلسطین تاکید کرد: مسئله اسیر اسرائیلی«اربیل یهود» در حال حل شدن است. ما منتظر پاسخ عملی از واسطهها در خصوص اجازه دادن به بازگشت آوارگان به شمال نوار غزه هستیم. مساله اربیل یهود یک مساله کاملا ساختگی با هدف مانع تراشی در سایت رسمی بت فوروارد راه اجرای توافق است و واسطهها از این موضوع مطلع هستند.ما موافقت کردیم این اسیر فلسطینی را آزاد کنیم تا به واسطهها کمک کنیم و بهانه ها را اسرائیل سلب کنیم.
وی با تاکید بر اینکه اسرائیل باید به آوارگان اجازه دهد از طریق خیابان الرشید به شمال غزه بازگردند، افزود: مرحله دوم شامل تکمیل عقبنشینی، اعلام توقف جنگ و تبادل باقیمانده سربازان و افسران است.
19fortyfive مدعی شده است که جنگنده سوخو ۵۷ روسیه در راه ایران است.
به تازگی رسانه ۱۹fortyfive به روند فروش سوخو ۵۷ اشاره کرده است؛ متن گزارش این رسانه از این قرار است:« هزینههای بالای تولید و نگهداری، همراه با تاخیر در سیستمهای کلیدی مانند موتور و رادار AL-۵۱F، مشتریان بالقوهای مانند هند و الجزایر را از خرید سوخو ۵۷ منصرف کرده است.
الجزایر، خریدار مکرر هواپیماهای روسی، همچنان بهترین امید مسکو برای صادرات است، اما با موانع قابل توجهی از جمله هزینههای سنگین و تردید در مورد قابلیتهای رادارگریزی جت مواجه شده است.
از طرف دیگر ارائه گزینههای بهتر از سوی چین، به خصوص برای کشورهایی که با کمبود نقدینگی مواجه هستند، به کاهش فروش دامن زده است. آینده صادراتی سوخو ۵۷ همچنان نامشخص است و منعکس کننده چالشهای گستردهتری برای صنعت هوافضای روسیه است.»
در گزارش ۱۹fortyfive همچنین ادعا شده است که سوخو ۵۷ های روسیه در حال حرکت به سمت ایران هستند؛ در متن این گزارش آمده است که امروزه سوخو ۵۷ تنها در اختیار یک کشور خارج از روسیه است و آن کشور نیز چین است. قرار بود مصر مشتری سوخو ۵۷ باشد اما ظاهراً این جنگندهها اکنون به سمت ایران در حال حرکت هستند.»
از سوخو ۵۷ چه میدانیم؟
سوخو ۵۷ فلون روسیه یک جنگنده نسل پنجم و چندمنظوره است که پنهانکاری جزئی را با ابرمانورپذیری توامان دارد. سوخو ۵۷ به طور کلی نسبت به جنگندههای غربی مانند F-۲۲ یا F-۳۵، کمتر رادارگریز محسوب میشود.
محدودیتهای مالی و ظرفیت محدود تولید منجر به ساخت کمتر از دوجین سوخو ۵۷ شده است.
سوخو ۵۷ به عنوان بخشی از برنامه PAK FA توسعه یافته است، ترکیبی از رادارگریزی، اویونیک پیشرفته و ابرمانورپذیری است که منعکس کننده یک فلسفه اصلاح شده و ترکیبی است که ریشه در دکترین رزمی سنتی روسیه دارد که به ابرمانورپذیری، به ویژه در سرعت کم، اهمیت میدهد.
برخلاف همتایان غربی خود، که به پنهانکاری و درگیری تسلیحاتی فراتر از برد بصری را اولویت قرار میدهند، سوخو ۵۷ ویژگیهای طراحی معمول روسیه را حفظ میکند.
از طرفی موتورهای بردار رانش و ابرمانورپذیری به جنگنده چابکی قابل توجهی در برد نزدیک میدهد.
با این حال، Su-۵۷ نسبت به F-۲۲ Raptor یا F-۳۵، هر دو جت رادارگریز نسل پنجم آمریکایی، به طور قابل توجهی کمتر رادارگریز است و بیشتر شبیه یک جنگنده نسل چهارم در کاهش رادارگری است.
اگرچه گرایش در طراحی جنگندهها به سمت پنهانکاری است اما، روسیه همچنان بر مانورپذیری بالا تاکید دارد.
تحویل جنگندههای روسی به ایران همچنان در کانون توجه رسانهها قرار دارد و در تازهترین گمانهزنیها در این زمینه، برخی منابع ادعا کردند جمهوری اسلامی ۲ اسکادران جنگنده «سوخو ۳۵» دریافت خواهد کرد.
در شرایطی که مقامهای روسی طی روزهای اخیر تاکید کردند برنامهریزیها برای انجام سفر رئیسجمهور ایران به روسیه در حال انجام است، انتشار اخبار تایید نشده درباره تحویل جنگندههای روسی «سوخود ۳۵» همچنان مورد توجه رسانهها قرار دارد.
همین چند روز قبل بود که برخی منابع خبری اخبار ضد و نقیضی در این زمینه منتشر کردند؛ اخباری که البته با هیچگونه واکنشی ازسوی مقامهای رسمی دو طرف مواجه نشد. این منابع مدعی شدند ۴ آشیانه تقویت شده برای سوخو ۳۵ در پایگاه هوایی همدان ساخته شده و ۴ آشیانه دیگر نیز در دست ساخت است.
این منابع خبری همچنین ادعا کردند اقامتگاه مستشاران روسی که قرار است برای آموزش و مدیریت کادر فنی به ایران بیایند نیز آماده شدهاست. ازسوی دیگر گفته شد که «ورود نخستین اسکادران جنگنده سوخو ۳۵ به ایران نزدیک است و این اسکادران در پایگاه هوایی شهید نوژه مستقر میشود».
۵۰ جنگنده سوخو ۳۵ در راه ایران؟
در ادامه اما، برخی منابع صهیونیستی پا را از این هم فراتر گذاشتند و رسانه امنیتی «اینتلی تایمز» مدعی شد که براساس گزارش اولیهای که به دستش رسیده، «روسیه نخستین سری از جنگندههای سوخو ۳۵ را به ایران تحویل داده و این سری از جنگندهها به پایگاه نیروی هوایی در همدان رسیدهاست».
اگرچه این خبر ازسوی برخی منابع داخلی تکذیب شد، اما «میدلایست اسپکتور» در تازهترین خبر در این زمینه، در کانال تلگرامی خود مدعی شد گزارشهای موثق حاکی از آن است که ایران دو اسکادران جنگنده سوخو ۳۵ از روسیه دریافت خواهد کرد که یک اسکادران ۲۵ فروندی در همدان و ۲۵ فروند دیگر در اصفهان مستقر خواهند شد.
«میدلایست اسپکتور»، که پیش از این با انتشار اسناد محرمانه وزارت دفاع آمریکا پیرامون آمادگی رژیم صهیونیستی برای حمله به ایران، که صحت آنها نیز ازسوی مقامهای آمریکایی تایید شد، خبرساز شده بود، در ادامه ادعا کرده است که «به گفته یک منبع موثق دیگر، که چند هفته پیش از آن خبر دادیم، دو فروند سوخو ۳۵ فلانکر هماکنون در داخل ایران هستند و فقط باید مونتاژ شوند». این منبع همچنین مدعی شده احتمالا قرار است ۲۵ جنگنده نخست تا پایان سال ۲۰۲۵ به طور کامل به ایران تحویل داده شود.
مجوز ویژه روسها به ایران
انتشار خبر مونتاژ دو فروند سوخو ۳۵ فلانکر در حالی است که بت فوروارد پیش از این، رسانه اوکراینی «کییف پست» در گزارشی مدعی شده بود که «مسکو مجوز مونتاژ سوخو۳۰ روسی را به ایران داده است و در حال آماده شدن برای راهاندازی کارخانه مونتاژ است».
کییف پست همچنین مدعی شده بود روسیه در جریان نشست بریکس در کازان، که طی روزهای ۲۹ مهرماه تا ۱ آبانماه گذشته با حضور مسعود پزشکیان، رئیسجمهور ایران، برگزار شد، ارائه مجوز ساخت ۴۲ فروند سوخو ۳۵ و «تعداد نامعلومی سوخو ۳۰ را به ایران نهایی کردهاست.
اینها در حالی است که طی ماههای اخیر موضوع تحویل جنگندههای روسی به ایران مورد توجه رسانههای آمریکایی و صهیونیستی بوده است و اخیرا نیز شبکه «کان» اسرائیل در گزارشی به جزئیات معامله خرید جنگندههای سوخو ۳۵ توسط ایران از روسیه و تاثیر آن بر رویارویی ایران و رژیم صهیونیستی پرداخت.